ԱՄՆ-ի նախագահ Դոնալդ Թրամփը երկուշաբթի հայտարարել է, որ երկկողմ առևտրային հեռանկարների հարցում Եվրամիությունը շատ առումներով ավելի վատն է, քան՝ Չինաստանը։ «Նրանք զգալիորեն զիջում են։ Կտեսնեք։ Բոլոր հաղթաթղթերը մեր ձեռքում են»,- հավելել է նա։ ԱՄՆ ներմուծվող եվրոպական ապրանքների նկատմամբ Թրամփի սահմանած մաքսատուրքերը վերացնելու վերաբերյալ Վաշինգտոնի հետ մի քանի փուլով բանակցություններից անկախ՝ Եվրամիությունը դեռևս էական առաջընթացի չի հասել։               
 

«Այս խելացին ինձ պետք է»

«Այս խելացին  ինձ պետք է»
06.09.2016 | 08:19

«Ես նրան հաճույքով գրողի ծոցը կուղարկեի, բայց այդ խելացի սրիկան ինձ պետք է»: Չեմ հիշում՝ որ դարում որ երկրի որ զինվորական կամ պետական ղեկավարն է սա ասել, բայց որ լավ է ասել, կասկած չկա: Մարդը հասկացել է՝ եթե ուզում ես իշխանությունդ, որպես պետական համակարգ, ամուր լինի, երբեք չկտրես նրա այն հենակը, որը հակոտնյա է, բայց ոչ թշնամի, մտածում է ոչ այնպես, ինչպես դու, բայց իր գործի մեծագույն գիտակն է և քո կառավարման երկարակեցությունն ապահովող «քոթուկը»:


Ցավոք, այս պարզագույն ճշմարտությունը հայոց պետական ու ռազմական այրերն այդպես էլ չյուրացրին: Քաջ Նազարի բախտով ում տակ մի աթոռ է հայտնվում, անմիջապես սկսում է հենակների «արյունակցական» զտում անցկացնել՝ «խելացի սրիկաներ» հայտնաբերելու և «գրողի ծոցն» ուղարկելու թաքուն-անթաքույց մտադրությամբ:


Վերացականից իջնենք առարկայական հարթություն և ասվածը մասնավորեցնենք կոնկրետ օրինակով: Լուրեր են շրջանառվում արդեն (իսկ Հայաստանում, ինքներդ գիտեք, ոչինչ հենց այնպես չի շրջանառվում), թե կադրային ջարդը ուր որ է «կչոքի» նաև կրթության ազգային ինստիտուտի դռանը, որի փոխտնօրենը 2012 թվականից «Ժառանգություն» կուսակցության անդամ Անահիտ Բախշյանն է, և «ջարդվողն» էլ հենց նրա զբաղեցրած աթոռն է լինելու: Պարզ է, չէ՞, թե ինչու: Ճիշտ եք: Ոչ միայն այն բանի համար, որ իր գործի մեծագույն գիտակ տիկին Բախշյանը հասարակական-քաղաքական «հակոտնյա» դիրքորոշում ունի և հենց այդ տիրույթում էլ ակտիվ գործունեություն է ծավալում, այլև ու ամենից առաջ այն բանի համար, որ իշխանության մաս կազմած ՀՅԴ-ին խիստ անհրաժեշտ է այս պաշտոնում «արյունակից մարդ» ունենալ:


Կունենա՞, թե՞ մեր պետական այրերն էլ վերջապես կյուրացնեն պարզագույն ճշմարտությունը. եթե ուզում ես իշխանությունդ, որպես պետական համակարգ, ամուր լինի, երբեք չկտրես նրա այն հենակը, որը հակոտնյա է, բայց ոչ թշնամի, մտածում է ոչ այնպես, ինչպես դու, բայց իր գործի մեծագույն գիտակն է և քո կառավարման երկարակեցությունն ապահովող «քոթուկը»:

Լիլի ՄԱՐՏՈՅԱՆ

Դիտվել է՝ 42995

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ